Thursday, November 15, 2007

Last day of my freedom

гээд мэссэнжэрт оруулцан чинь хүмүүсээс янзан бүрийн таамаг иржий шүү, хэхэ маргааш шоронд орох гэж байгаамуу? маргааш гэрлэх гэж байгаамуу? гээл. Ажилд орцыму? ч гэх шиг угаасаа л ажилладышд.
Гүй ээээ, би өрөөндөө япон мэргэжилтэнтэйгээ 2уулхнаа суудын, тэр маань ажлаар гадаад явцан байж байгаад өнөөдөр ирж маргааш ажилдаа орохын, тээл миний цэнгэн хөгжилдье гэдэг дураараа дургиж дунд чөмгөөрөө жиргэх өдөр өнөөдрөөр дуусгавар болжийгаан байхгүй юү дээ.
Хөөе өнөөдөр нэг эргүү мал миний уурыг бас тэвчээрийг их баржийнаа, Өчигдөр утсаар ярьж тохироол маргааш 10 цагт ажил дээр хүрээд ирээрэй гэхээр нь чухам л бэлдээл, чухам л санд мэнд үзүүдж харуулах бичиг цаасаа эмхлээл, чухам л яараал гүйгээд очсон чинь утсаа салгаад алга болцон байдгүй шүү, өрөөнд нь 10-аас хойш 12 хагас хүртэл ажлаа алданхан уйданхан жилийн өмнөх сонин гарчигланхан ингээл ороод ирэх байх гэж хаалга руу харж горьдонхон хүлээлээшд, өнөөдөртөө багтаж уулзахгүй бол маргааш тэгж гадуур хүнтэй уулзаад явах зав олдохгүй шд. Дахиад нэг хараачы, тэнэг эргүү мал чинь утсаа асаагаачээээээ.
Хүн хүлээх, хүлээлгэх дургүйг минь хэлэх үү, цагаа барьдаггүй, болзсон тохирсоноо хэнэгчгүй мартаад, өөрчлөөд алга болчдог хүмүүсийг бодохоор уужуу тайван хүлээцтэй миний тэвчээр минь барагдах юм.

0 сэтгэгдэл:

Post a Comment

сэтгэгдлээ үлдээнэ үү